Wywiad stanowi formę pracy dziennikarskiej oraz jest materiałem prasowym. W związku z tym odpowiedzialność za wywiad będzie ustalana na gruncie ustawy prawo prasowe. To oznacza z kolei, że oprócz autora wypowiedzi odpowiedzialność cywilną będzie mógł ponosić także wydawca.
Powołanie w materiale cudzej wypowiedzi nawet ze wskazaniem autora nie wyłącza bezprawności naruszenia dóbr osobistych takich jak prawo do czci czy prawo do godności. Prawo prasowe nakłada na dziennikarzy obowiązek dołożenia szczególnej staranności i rzetelności przy zbieraniu i wykorzystaniu materiału prasowego.
Wydawca ponosi najszerszą odpowiedzialność za naruszające prawo publikacje materiałów prasowych (w tym także odpowiedzialność za wywiad). Jego odpowiedzialność opiera się na zasadzie ryzyka i zachodzi niezależnie od stopnia winy. Wyłączyć ją może wykazanie, że publikacja była zgodna z prawem. To wydawca tworząc organizacyjne i finansowe podstawy działania redakcji ma organizować by działała poprawnie. Redaktor naczelny jest przy tym osobą mającą uprawnienie do kierowania całokształtem działalności redakcji. Jest on więc obowiązany wprowadzić standardy, procedury i system kontroli przestrzegania prawa oraz etyki zawodowej, tak aby nie dochodziło do bezprawnych publikacji.
Zarówno więc autor, redaktor lub inna osoba, którzy spowodowali opublikowanie wywiadu mogą ponosić odpowiedzialność za wywiad jeżeli przedstawione w nim treści naruszały dobra osobiste np. podawania nieprawdziwych informacji. Odpowiedzialność za wywiad nie wymaga spełnienia dodatkowych przesłanek.
W praktyce przyjęto, że powyższe osoby nie mogą powoływać się na okoliczność, że wywiadu udzielił autorytet, który cieszy się zaufaniem publicznym. W orzecznictwie zwrócono uwagę, że taka okoliczność nie usprawiedliwia obniżenia stopnia staranności dziennikarskiej (w związku z tym nie jest wyłączona odpowiedzialność za wywiad) a wręcz przeciwnie w niektórych przypadkach może powodować konieczność zachowania szczególnej ostrożności np. gdy autor wypowiedzi występował w określonej roli ,,po jednej ze stron”.
W przypadku ustalenia, iż wydawca będzie ponosić odpowiedzialność za wywiad osoba poszkodowana będzie mogła skorzystać z wielu środków prawnych, w szczególności przeprosin czy zadośćuczynienia pieniężnego. Więcej o tym przeczytasz w artykule: Dobra osobiste – 5 przykładów znanych osób poszkodowanych.
Czytaj podobne artykuły:
- Naruszenie dóbr osobistych w publikacji
- Tytuł i forma obraźliwe treści
- Naruszenie nawet gdy mówi się między wierszami
- Krytyka polityka a wolność słowa dziennikarza
- Naruszenie dóbr osobistych w filmie
- Zerwanie umowy kara
- Naruszenie praw przez karykaturę satyrę i parodię
- Nazwisko jako marka produktu a naruszenie dóbr osobistych
- Ochrona wizerunku osoby znanej
- Naruszenie dóbr osobistych Liroya
- Naruszenie dóbr osobistych członka zarządu
- Naruszenie PR spółki – jak orzekają sądy?
- Wizerunek spółki – jak orzekają sądy odwoławcze?
- Działanie na szkodę spółki – zarzut stawiany członkom zarządu
- Dobre imię przedsiębiorcy jest bezcenne
- Artur Domosławski ma przeprosić wdowę po Ryszardzie Kapuścińskim
- Jakie odszkodowanie za naruszanie dóbr osobistych
- Naruszenie dóbr osobistych skarga kasacyjna uwzględniona
- Naruszenie dóbr osobistych w telewizji
